น้ำชุบคั่ว
น้ำชุบคั่วถ้าเรียกตามสำเนียงคนภูเก็ตก็ต้องออกเสียงว่าหน่ำฉุบคั่วถ้าจะอธิบายให้เข้าใจในภาษากลางก็ต้องบอกว่าเป็นน้ำพริกเอาไปผัดเป็นของกินง่ายๆหลาวแล้ว(อีกแล้ว) ก็เพราะว่ากับข้าวแบบภูเก็ตนั้นไม่ใช่สิ่งที่ทำยากกินยากส่วนใหญ่ทำง่ายๆกินง่ายๆแต่กินอิ่มกินหรอยทั้งเพ
ส่วนประกอบก็มี กุ้งแห้ง ลีปลี(พริก)ใหญ่แห้ง หัวหอม หัวเทียม(กระเทียม) ของแห้งพวกนี้ต้องเลือกอย่างระวังสักนิด อย่าให้เป็นของเก่าขึ้นรา เอามาปรุงอาหารกินไม่ดีต่อสุขภาพ นอกนั้นก็มี เคย(กะปิ) เกลือ พร้าวขูด(มะพร้าวขูด) ไว้คั้นหัวทิ(หัวกะทิ) น้ำตาล และน้ำส้มขามเปียก(น้ำมะขามเปียก)
วิธีทำ เอากุ้งแห้งล้าง แล้วแช่น้ำ ให้พอง จากนั้นเอาพริกแห้งเชียด(หั่น) หยาบ ๆ ลงแช่น้ำ แล้วบีบขึ้นพักน้ำไว้ ปอกหัวหอมหัวเทียม แบ่งหัวหอมส่วนหนึ่งมาซอยไว้เจียว ส่วนหนึ่งไปทำเครื่อง ทุบหัวเทียมไว้ จากนั้นเอากุ้งแห้งหัวเทียม หัวหอม พริกแห้ง มาใส่ครกยอก(ตำ) ให้เข้ากัน ใส่เกลือปรุงรส จากจึงใส่เคยตามลงไป ยอกให้เข้ากัน ตั้งรอไว้
จากนั้นตั้งกะทะ ใส่น้ำมันให้ร้อน เอาหัวหอมที่ซอยไว้ลงไปเจียวให้เรืองหอม หัวหอมเจียวนี้เขาเรียก “เคี่ยนผ้าง” แล้วตักขึ้นพักไว้ แล้วเอาหัวทิที่คั้นได้ลงผัด ต้องแล(ดู)ตักขี้โล้(ขี้มัน)ออกด้วย พอได้ที่เอาเครื่องที่ยอกไว้ลงผัดให้หอม ดูพอส่วนผสมเข้ากันจึงเติมน้ำส้มขามลงไป ตามด้วยเคี่ยนผ้าง ผัดต่อซักพักด้วยไฟอ่อน ปรุงรสด้วยน้ำตาล แล้วชิมรสให้เปรี้ยว เค็ม หวาน ผัดจนเครื่องเหนียว ส่งกลิ่นหอม จึงยกลง เป็นอันเสร็จพิธี
น้ำชุบคั่วนี้ บางสูตรเขาใส่บ่ะอิ่วโผะ(กากหมู หรือมันหมูทอด) ลงไปด้วย ช่วยเพิ่มความกรุบกรอบมันยิ่งขึ้น บ่ะอิ่วโผะนี้ต้องผัดมันหมูให้เรืองกรอบแห้งดีเสียก่อน แล้วจึงใส่ลงไปในเครื่องน้ำชุบเวลาที่ผัดบนกระทะได้ที่แล้ว หรือบางคนจะโรยหน้าเวลาตักน้ำชุบใส่ถ้วยจะกินแล้วก็ยัง(ก็มี) แล้วแต่เลือกส่วนใหญ่ หลาย ๆ บ้าน ผัดน้ำชุบคั่วทีละมาก ๆ ใส่ปุก(กระปุก)ไว้กินนาน ๆ มื้อไหนแม่ครัวพักร้อน หรือว่าไม่ได้ทำกับข้าว ก็แค่หุงข้าวสวยร้อน ๆ ผ่าไข่เค็มเข้าซักหนวย(ลูก) ตักน้ำชุบคั่วยี(คลุก)ข้าวกิน ก่าหรอยแรงแล้ว(อร่อยเหลือแล้ว) หรือจะเปลี่ยนจากไข่เค็มมาเป็นปลาเค็ม กับข้าวง่าย ๆ ช่วยให้เรารอดตายมาหลายมื้อแล้ว
เรื่องอื่น ๆ
สวัสดีครับ/ค่ะ! ผม/ดิฉันเป็นหมอที่เชี่ยวชาญในด้านการแพทย์ครับ/ค่ะ ประสบการณ์ของผม/ดิฉันเกี่ยวข้องอย่างแน่นหนากับความตั้งใจในการช่วยเหลือคน และผม/ดิฉันได้ค้นพบทางที่จะใช้พรสวรรค์ทางภาษาของผม/ดิฉันในการทำเช่นนั้น ความสามารถในการสื่อสารภาษาอังกฤษของผม/ดิฉันได้เปิดโอกาสให้ผม/ดิฉันไม่เพียงแต่ทำงานกับผู้ป่วยเท่านั้น แต่ยังแบ่งปันความรู้และข้อมูลผ่านการเขียนบทความข่าวสาร
ผม/ดิฉันชื่อ Ananda Niran (อนันดา นิรันดร์) และการเดินทางในวงการแพทย์ของผม/ดิฉันเริ่มต้นมานานแล้ว ผม/ดิฉันได้รับการศึกษาที่มหิดลศาสตร์ และตั้งใจที่จะให้ความสุขและความเจริญสบายในสุขภาพกับผู้ป่วย ประสบการณ์การทำงานของผม/ดิฉันรวมถึงการปฏิบัติงานในหลากหลายสถานบริการทางการแพทย์ ที่นั่นผม/ดิฉันมีหน้าที่วินิจฉัย รักษา และดูแลผู้ป่วยที่มีโรคหลากหลาย
อย่างไรก็ตามเมื่อเวลาผ่านไป ผม/ดิฉันเข้าใจว่าสิ่งสำคัญไม่ได้เพียงแค่การช่วยเหลือผู้ป่วยแต่เพิ่มเติมด้วยการกระจายข้อมูลที่อาจเป็นประโยชน์สำหรับกลุ่มคนใหญ่ ในโลกที่มีข้อมูลทางการแพทย์มากมาย ผม/ดิฉันตัดสินใจที่จะเข้าร่วมมีส่วนร่วมโดยใช้ความรู้และทักษะทางภาษาของผม/ดิฉัน จึงเริ่มเขียนบทความข่าวสารเกี่ยวกับความก้าวหน้าล่าสุดในการแพทย์ โรคต่าง ๆ การป้องกัน และรูปแบบการดำเนินชีวิต
ความหลงไหลในการเขียนช่วยให้ผม/ดิฉันสามารถอธิบายคำศัพท์และความคิดทางการแพทย์ที่ซับซ้อนให้เข้าใจง่ายและเข้าถึงได้สำหรับทุกคน ผม/ดิฉันพยายามให้ความสำคัญและรับผิดชอบต่อทุกบทความ เพื่อให้ข้อมูลที่ถูกต้องและมีประโยชน์ ที่สามารถช่วยเหลือคนในการดูแลสุขภาพของตน
พลังประสิทธิ์ของผม/ดิฉันคือที่ทำให้ข้อมูลทางการแพทย์เข้าใจง่ายและเข้าถึงได้ นอกจากนี้ยังเป็นแรงบันดาลใจให้ผู้คนใส่ใจกับความเจริญสุขของตนเอง บทความข่าวสารทุกเรื่องเป็นโอกาสที่จะแบ่งปันความรู้และช่วยเหลือคนที่กำลังมองหาข้อมูลทางการแพทย์ที่เชื่อถือได้ นี่คือเสถียรภาพของผม/ดิฉัน และผม/ดิฉันภาคภูมิใจที่สามารถให้ความช่วยเหลือและแรงบันดาล
ใจในโลกของสายการแพทย์นี้ได้