กี่จ่าง เป็นขนมที่ไม่มีไส้ มีรสหวานนิด ๆ ที่ได้จากข้าวเหนียวและมีกลิ่นหอมจากใบไผ่ที่ใช้ห่อขนมเป็นรูปทรงสามเหลี่ยม
อุปกรณ์/เครื่องครัว
– หม้อต้ม
– ถ้วย หรือกะละมัง
– เชือกปอ หรือเชือกฝาง
– ใบไผ่
– กรรไกร
ส่วนผสม
– ข้าวเหนียว
– น้ำด่าง
– น้ำประสานทอง
วิธีทำ
1. นำข้าวเหนียวแช่น้ำให้ท่วมประมาณครึ่งวัน
2. ช่วงเวลาที่แช่ข้าวเหนียว ให้นำเปลือกทุเรียนหรือเปลือกนุ่นที่ผ่านการเผาจนเป็นขี้เถ้าแล้วมาผสมน้ำ ตั้งทิ้งไว้จนตกตะกอน แล้วกรองเอาน้ำใส ๆ มาใช้ (อาจจะใช้ผงโซดา หรือด่างวิทยาศาสตร์แทน ซึ่งสีที่ได้จะมีสีส้ม)
3. นำข้าวเหนียวที่แช่ไว้ไปล้างให้สะอาด ให้ข้าวเหนียวสะเด็ดน้ำ แล้วเอามาใส่กะละมังพร้อมใส่น้ำด่างกับน้ำประสานทอง คลุกเคล้าให้เข้ากันจนมีกลิ่นหอม
*การใส่น้ำด่างจะช่วยให้ข้าวเหนียวเป็นสีเหลือง มีกลิ่นหอม และมีความเหนียวเพิ่มขึ้น แถมยังเป็นการถนอมอาหาร… น้ำประสานทองใส่เพื่อไม่ให้เนื้อของข้าวเหนียวเปื่อย
4. เตรียมใบไผ่สดใบใหญ่ ตัวส่วนหัวทิ้งเล็กน้อย แล้วนำไปล้างทำความสะอาด และเชือกที่ใช้สำหรับมัดห่อกี่จ่าง
5. หยิบใบไผ่ที่เตรียมไว้มาสองใบ เอาด้านที่สากประกบหลังชนกันแล้วหักตรงกลางเพื่อทำเป็นกรวย ตักข้าวเหนียวที่คลุกเคล้าจนได้ที่แล้วมาใส่ แล้วปาดข้าวให้เรียบเสมอกับปากกรวย ห้อเป็นสามเหลี่ยมให้แน่นมิดชิด เพื่อป้องกันไม่ให้น้ำซึมเข้าไปเวลานึ่ง แล้วนำไปมัดด้วยเชือกที่เตรียมไว้
6. ตั้งหม้อต้มน้ำ ใส่กี่จ่างที่ห่อแล้วลงในชั้นนึ่ง นึ่งประมานครึ่งวัน เมื่อได้เวลาตามที่กำหนดก็ลองแกะกี่จ่างดู ถ้าเนื้อข้าวเหนียวไม่เละจนเปื่อย มีลักษณะเป็นเงาใสเหมือนแก้ว ก็ดับไฟ แล้วปิดฝาหม้อเพื่ออบ ทิ้งไว้อีก 1 ชม. เมื่อได้เวลาก็นำกี่จ่างขึ้นมาผึ่งให้สะเด็ดน้ำ
ขอขอบคุณสูตรและวิธีการทำจาก:
ป้าโบ๋ย – เยาวภา แซ่ตัน (ร้านขนมเยาวภา ตลาดเกษตร จังหวัดภูเก็ต)
เรื่องอื่น ๆ
สวัสดีครับ/ค่ะ! ผม/ดิฉันเป็นหมอที่เชี่ยวชาญในด้านการแพทย์ครับ/ค่ะ ประสบการณ์ของผม/ดิฉันเกี่ยวข้องอย่างแน่นหนากับความตั้งใจในการช่วยเหลือคน และผม/ดิฉันได้ค้นพบทางที่จะใช้พรสวรรค์ทางภาษาของผม/ดิฉันในการทำเช่นนั้น ความสามารถในการสื่อสารภาษาอังกฤษของผม/ดิฉันได้เปิดโอกาสให้ผม/ดิฉันไม่เพียงแต่ทำงานกับผู้ป่วยเท่านั้น แต่ยังแบ่งปันความรู้และข้อมูลผ่านการเขียนบทความข่าวสาร
ผม/ดิฉันชื่อ Ananda Niran (อนันดา นิรันดร์) และการเดินทางในวงการแพทย์ของผม/ดิฉันเริ่มต้นมานานแล้ว ผม/ดิฉันได้รับการศึกษาที่มหิดลศาสตร์ และตั้งใจที่จะให้ความสุขและความเจริญสบายในสุขภาพกับผู้ป่วย ประสบการณ์การทำงานของผม/ดิฉันรวมถึงการปฏิบัติงานในหลากหลายสถานบริการทางการแพทย์ ที่นั่นผม/ดิฉันมีหน้าที่วินิจฉัย รักษา และดูแลผู้ป่วยที่มีโรคหลากหลาย
อย่างไรก็ตามเมื่อเวลาผ่านไป ผม/ดิฉันเข้าใจว่าสิ่งสำคัญไม่ได้เพียงแค่การช่วยเหลือผู้ป่วยแต่เพิ่มเติมด้วยการกระจายข้อมูลที่อาจเป็นประโยชน์สำหรับกลุ่มคนใหญ่ ในโลกที่มีข้อมูลทางการแพทย์มากมาย ผม/ดิฉันตัดสินใจที่จะเข้าร่วมมีส่วนร่วมโดยใช้ความรู้และทักษะทางภาษาของผม/ดิฉัน จึงเริ่มเขียนบทความข่าวสารเกี่ยวกับความก้าวหน้าล่าสุดในการแพทย์ โรคต่าง ๆ การป้องกัน และรูปแบบการดำเนินชีวิต
ความหลงไหลในการเขียนช่วยให้ผม/ดิฉันสามารถอธิบายคำศัพท์และความคิดทางการแพทย์ที่ซับซ้อนให้เข้าใจง่ายและเข้าถึงได้สำหรับทุกคน ผม/ดิฉันพยายามให้ความสำคัญและรับผิดชอบต่อทุกบทความ เพื่อให้ข้อมูลที่ถูกต้องและมีประโยชน์ ที่สามารถช่วยเหลือคนในการดูแลสุขภาพของตน
พลังประสิทธิ์ของผม/ดิฉันคือที่ทำให้ข้อมูลทางการแพทย์เข้าใจง่ายและเข้าถึงได้ นอกจากนี้ยังเป็นแรงบันดาลใจให้ผู้คนใส่ใจกับความเจริญสุขของตนเอง บทความข่าวสารทุกเรื่องเป็นโอกาสที่จะแบ่งปันความรู้และช่วยเหลือคนที่กำลังมองหาข้อมูลทางการแพทย์ที่เชื่อถือได้ นี่คือเสถียรภาพของผม/ดิฉัน และผม/ดิฉันภาคภูมิใจที่สามารถให้ความช่วยเหลือและแรงบันดาล
ใจในโลกของสายการแพทย์นี้ได้