วิถีแห่งคันเบ็ด

Posted on by Ananda Niran (อนันดา นิรันดร์)
Rate this post

หลายชีวิตที่เกิดมาในโลก ปัญหาที่มีคล้ายคลึงกันอย่างหนึ่งก็คือ ไม่ได้ใช้ชีวิตอย่างที่จิตปรารถนา ชีวิตทั้งชีวิตเวียนวนอยู่กับกิจวัตรซ้ำซากจำเจน่าเบื่อหน่าย ภารกิจประจำวันที่เหมือนโซ่ตรวนหนักอึ้งแห่งพันธนาการ หลายคนจึงค้นหาความหลุดพ้นจากสภาพคล้ายการถูกจองจำนี้ ด้วยการหากิจกรรมอื่น ๆ มาเติมเต็มในส่วนที่ตนคิดว่าขาดหายไป ด้วยกิจกรรมหลายหลากรูปแบบ แล้วเรียกมันว่า ‘งานอดิเรก’ และการตกปลา ก็เป็นงานอดิเรกยอดนิยมอย่างหนึ่งที่เกิดขึ้นบนเกาะภูเก็ตแห่งนี้

ชายหนุ่มหลายคนจากหลายอาชีพได้มารวมตัวกันเป็นกลุ่มนักตกปลา อย่างเช่น จิม ช่างซ่อมรองเท้า โอ๋ ผู้เป็นครูสอนศิลปะ เล็ก ที่เปิดร้านอุปกรณ์เบ็ดตกปลา และโตโต้ ผู้ซึ่งประกอบอาชีพด้านคอมพิวเตอร์ไอที ทั้งสี่คนเป็นตัวแทนของกลุ่มนักตกปลาที่เรียกตัวเองว่า ‘กลุ่มชาโดว์’ ได้มาเล่าถึงเรื่องราวความเป็นมาทั้งหลาย ตลอดจนมนต์เสน่ห์อันน่าใหลหลงของการตกปลาให้เราฟัง

ทุกคนล้วนมีประสบการณ์การตกปลากับคนในครอบครัวมาตั้งแต่วัยเยาว์ และราวกับเป็นวิถีชีวิตที่ถูกกำหนด ทุกคนยังคงทำกิจกรรมนี้มาตลอด ไม่เคยหยุดตกปลา มีความสุขเพลิดเพลินกับการถือคันเบ็ด สะพายเป้หอบหิ้วอุปกรณ์ไปยัง ‘หมาย’ หรือแหล่งปลาที่วางแผนไว้ ยิ่งนานวันเข้า ชื่อเสียงของกลุ่มชาโดว์กลายเป็นที่รู้จักและยอมรับในฝีไม้ลายมือ ข้อเขียน บทความและภาพถ่ายของกลุ่มถูกนำเสนอผ่านบนหน้าเว็บไซต์ และได้รับการสนองตอบด้วยความสนใจใคร่รู้อย่างล้นหลาม

สำหรับคนในแวดวงหรือคอเดียวกัน ความสุขที่ได้รับจากกิจกรรมตกปลาเป็นเรื่องที่แทบไม่ต้องอธิบาย แต่ตรงกันข้าม ผู้คนที่ไม่เคยอยู่ในสังคมเช่นนี้มักตั้งคำถามอย่างไม่แน่ใจว่า สนุกอย่างไร หรือเป็นแค่ทรมานบันเทิงกับการออกไปยืนตากหน้าตามริมโขดหินชายฝั่ง ผจญกับลมกรรโชกและแสงแดดที่แผดเผา ความไม่เข้าใจนี้รวมไปถึงทัศนะ การมองปลาที่ตกได้เป็นปลาที่ไม่ได้มีความหมายแตกต่างไปจากปลาที่จับจ่าย หาซื้อได้ตามแผงในตลาดสดยามเช้า สำหรับคนที่รักการตกปลา ยังมิพักต้องให้รายละเอียดคำอธิบายใด ๆ ด้วยความสุขของพวกเขานั้น แทบจะเกินจินตนาการของคนอีกฟากหนึ่งไปเลย แค่คิด แค่วางแผน แค่ได้นัดหมาย แค่ได้ตระเตรียมความพร้อมอุปกรณ์ ความสุขเล็ก ๆ ก็ได้ก่อตัวขึ้นราวกับสายลมพลิ้วโชยระรื่นใบหน้า จินตนาการความหลุดพ้นจากสถานที่ทำงานกล่องสี่เหลี่ยม สู่ความเปิดโล่งของสายลมแสงแดด สู่ผืนน้ำ สู่ความดิบเถื่อนของธรรมชาติที่ไร้การแสร้งสรรปั้นแต่ง สายลมแห่งความสุขที่พร้อมจะเพิ่มพูนพลังเป็นความสุขที่ได้จากความตื่นเต้นเร้าใจ เมื่อยามหยัดยืนตระหง่านบนริมฝั่งทะเล สายเบ็ดตึง คันเบ็ดลู่ไปด้วยแรงอัดของปลา หัวใจที่เต้นครึกโครมเครียดเกร็งไปทุกปลายประสาทกล้ามเนื้อ แข้งขาสั่นปัดเป๋อยู่บนตำแหน่งที่ยืนอย่างหมิ่นเหม่ บนความบาดคมและตะปุ่มตะป่ำของแง่งหิน คลื่นซัดพรายฟองขาวโถมเข้าใส่ราวกับจะกระชากร่างให้ร่วงตามสู่พื้นน้ำ

พลันโลกทั้งโลกก็อันตรธาน

ความสุขของการตกปลานั้นยากที่จะบรรยายออกมาเป็นคำพูด ในช่วงของการเหวี่ยงเบ็ดแต่ละครั้ง คุณจะอยู่ในโลกส่วนตัว ที่มีเพียงคันเบ็ดและปลา หลุดพ้นออกไปจากโลกที่วุ่นวาย ลืมเรื่องกังวลต่าง ๆ ที่รุมเร้าจิตใจ ลืมไปกระทั่งตัวตนที่เคยมี

เสน่ห์ของการตกปลาอยู่ที่ความท้าทาย การเหวี่ยงคันเบ็ดไปแต่ละครั้งไม่ใช่อะไรอื่น แต่หากเป็นการพิสูจน์ความมุ่งมั่นและสมาธิของคุณ การแข่งขันตกปลา มิใช่จะเป็นการเอาชนะผู้อื่น หากเป็นการต่อสู้อย่างถึงที่สุดกับตัวคุณเอง

ณ ที่นี้ ไม่มีผู้ฆ่าและผู้ถูกฆ่า หากแต่เป็นวิถีแห่งผู้ล่าและผู้ถูกล่า ‘ปลา’ เป็นทั้งผู้ล่าและผู้ถูกล่าในเวลาเดียวกัน ‘ปลา’ ถูกกำหนดให้เกิดมาเพื่อกินปลาอื่นที่เล็กกว่า และถูกกำหนดให้ถูกกินโดยตัวที่ใหญ่กว่าเสมอ การล่าและถูกล่าเป็นสัจธรรมที่เห็นและเป็นอยู่ตลอดทั่วทั้งจักรวาล กาแล็คซี่ใหญ่กลืนกินกาแล็คซี่น้อยแล้วทำให้ตัวเองเพิ่มมวลปริมาณขึ้น ดาวเคราะห์กลืนกินเทหวัตถุที่หลงโคจรเข้ามาใกล้เพื่อเพียงเพิ่มมวลให้กับตน มนุษย์ในฐานะผู้ล่าที่ยิ่งใหญ่ ได้รับการถ่ายทอดความเป็นนักล่าผ่านสายพันธุกรรมจากบรรพชนครั้งบรรพกาล เมื่อมนุษย์คนแรกได้จับฉวยท่อนไม้ไว้ในอุ้งมืออย่างมั่นคง แล้วฟาดลงบนหัวสัตว์เคราะห์ร้ายตัวแรก ผู้ล่าและผู้ถูกล่าก็ได้เกิดขึ้นเป็นครั้งแรกในประวัติศาสตร์มนุษยชาติ สัญชาติญาณของความเป็นนักล่า ได้ถูกถ่ายทอดผ่านยีน จากรุ่นสู่รุ่นนับเวลาเป็นพันเป็นหมื่นปี

พวกเขารักทะเล เกาะแก่ง ท้องฟ้า รักพวกปลาที่เขากำลังล่า รักธรรมชาติที่นานวันถูกทำร้ายโดยมือมนุษย์ผู้รู้เท่าไม่ถึงการณ์ ทุกครั้งที่ออกไปยังหมายตกปลาพร้อมอุปกรณ์เครื่องอำนวยความสะดวกต่าง ๆ สิ่งที่เหลือหลังจากภารกิจก็คือขยะ กลุ่มชาโดว์ได้แสดงออกถึงความรักและอนุรักษ์ธรรมชาติ ด้วยการไม่ทิ้งสิ่งแปลกปลอมไว้เบื้องหลัง ขยะทุกชิ้นที่เกิดจากน้ำมือพวกเขา จะถูกเก็บกวาดเกลี้ยงเกลา ระหว่างเดินทางกลับ ขยะอื่น ๆ ที่เห็นในระยะสายตา ไม่ว่าจะเกิดจากน้ำมือใครก่อนหน้านั้นก็ตาม พวกเขาถือเป็นหน้าที่ที่ต้องเก็บมันกลับมาทุกครั้ง ภาพกลุ่มชาโดว์ที่กำลังเดินทางกลับพร้อมปลาที่ตกได้และขยะกองโตจึงถูกพบเห็นจนชินตาเสมอ

แน่นอน พวกเขาย่อมรักปลา ปลาที่ตกได้ถือเป็นความภาคภูมิใจ การหาได้มาด้วยน้ำพักน้ำแรงของตน ได้ตอบสนองสัญชาติญาณที่สืบทอดมาจากบรรพชน ผู้ออกไปล่าหาสัตว์แล้วกลับมาด้วยอาหารเต็มสองไหล่ ประสบการณ์และธรรมชาติสอนให้พวกเขาเรียนรู้ถึงความควรและไม่ควรในการตกปลา ปลาชนิดใด ขนาดไหน วัยใด เป็นพวกปลาที่ตกได้ และชนิดใด ขนาดไหน วัยใดต้องละเว้น กฎมีอยู่ว่า ถ้าไม่กินก็อย่าฆ่า ต่อให้ตกได้ปลาใหญ่ แต่หากไม่อยู่ในเกณฑ์ที่วางไว้แล้วก็ต้องปล่อยมันคืนสู่ท้องทะเลไป ปลาที่ตกได้ก็คืออาหารที่เต็มไปด้วยความภาคภูมิ ปราศจากเจตจำนงแห่งการฆ่า และก็คืออาหารที่ได้มาด้วยความหยิ่งทระนง

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *