Phuket Food-ของกิน ภูเก็ต, ขนมภูเก็ต

Posted on by Ananda Niran (อนันดา นิรันดร์)
Rate this post

ขี้มอด
ขี้มอด หรือขนมชมดาว ขนมพื้นบ้านโบราณของทางใต้ที่นิยมทำ และรับประทานกันมากในสมัยก่อน

ฉ้ายถาวโก้ย
ฉ้ายถาว หมายถึง ผักกาดหัว หรือหัวไชเท้า
โก้ย หมายถึง ฟู หรือ ขนมสด
ฉ้ายถาวโก้ย จึงหมายถึงขนมหัวไชเท้า หรือขนมที่ทำมากจากหัวไชเท้า แม้รูปลักษณ์จะไม่คล้ายหัวไชเท้า แต่ด้วยส่วนผสมที่มีหัวไชเท้าเป็นหลัก จึงมีชื่อเรียกว่า ฉ้ายถาวโก้ย

ซีกั๊วโก้ย
ซีกั๊ว หมายถึง แตงโม
โก้ย หมายถึง ฟู หรือ ขนมสด
เพราะฉนั้น ‘ซีกั๊วโก้ย’ จึงหมายถึงขนมแตงโม หรือขนมแตง อาจจะเป็นเพราะว่ามีรูปลักษณ์คล้าย ๆ ผลไม้ตระกูลแตงทั้งหลายที่โดนหั่นเป็นชิ้น ๆ ซีกั๊วโก้ยเป็นหนึ่งในสิบสองขนมมงคลที่ใช้ในงานแต่งงานของชาวภูเก็ตเพราะหมายถึงความยิ่งใหญ่ ยศฐาบรรดาศักดิ์และความกลมเกลียวของคู่บ่าวสาว ที่เปรียบเสมือนความกลมเกลียวของผลแตงโม

กี่จ่าง
กี่จ่าง เป็นขนมที่ไม่มีไส้ มีรสหวานนิด ๆ ที่ได้จากข้าวเหนียวและมีกลิ่นหอมจากใบไผ่ที่ใช้ห่อขนมเป็นรูปทรงสามเหลี่ยม

ฮวดโก้ย
ฮวด หมายถึง เจริญงอกงาม
โก้ย หมายถึง ฟู หรือ ขนมสด
เมื่อสองคำมารวมกันจึงให้ความหมายดี ๆ ที่เป็นสิริมงคลว่า “ขนมแห่งความเจริญรุ่งเรืองเฟืองฟู” ซึ่งเหมาะกับการใช้ในพิธีมงคลต่าง ๆ

ปุ๊นเตโก้ย
ร้านปุ๊นเตโก้ย เป็นร้านที่ทำขนมสดพื้นเมืองสูตรโบราณหารับประทานได้ยากในจังหวัดภูเก็ต สูตรทั้งหลายเหล่านี้ ได้รับการสืบทอดจากรุ่นสู่รุ่น มากว่า 40 ปี การันตีความอร่อยระดับตำนาน ด้วยรางวัลชนะเลิศ การประกวดอาหารพื้นเมืองภูเก็ต งานสืบสานปณิธานอาหารปลอดภัย ถวายแด่แม่ของแผ่นดิน ประเภท ขนมปาวล้าง และขนมโกสุ้ย เมื่อปี 2547 ไม่ธรรมดาเลยทีเดียว

หมูฮ้อง
“สำหรับคนจีนแล้วไม่ว่างานไหว้ งานมงคล หรืองานอะไร ต้องมีหมูฮ้องเป็นอาหารหลักทั้งนั้น”

แกงกะทิผักลิ้นห่าน
ผักลิ้นห่าน ผักพื้นบ้านที่ขึ้นอยู่ริมชายฝั่ง ซึ่งคนรุ่นใหม่ไม่ค่อยคุ้นตา คุ้นลิ้น มีคุณประโยชน์ต่อร่างกายนานับปการ นิยมนำมาปรุงอาหารพื้นเมืองหลากหลายเมนู

ป่าวหล้าง
หนมสดที่เรามักจะได้ทานในร้านโกปี๊ยามเช้านั้น คงหนีไม่พ้นขนมต่างๆ ที่ทำจากข้าวเหนียว เช่น ข้าวเหนียวสังขยา ข้าวเหนียวขนุน ข้าวเหนียวหน้ากุ้ง ข้าวต้มมัด และป่าวหล้าง

แกงบะกูดเกี่ยมฉ่ายของนายเหมือง
ได้ยินซึ่งแกง ก็รู้ว่ามาจากภาษาจีนแน่ เพราะคำว่า บะ เป็นภาษาจีนฮกเกี้ยน แปลว่า “เนื้อ” ส่วน คำว่า กูด หมายถึง “กระดูก” ดังนั้นคำว่า บะกูด จึงหมายถึงกระดูกติดเนื้อ ซึ่งในความเข้าใจของคนภูเก็ตเชื้อสายจีนทั่วๆ ไป จะนึกถึง กระดูกหมู มากกว่าอย่างอื่น ส่วนคำว่า เกี่ยมฉ่าย หมายถึง “ผักกาดดอง” ดังนั้นถ้าแปลความหมายแบบภาษาไทยภาคกลางก็คือ แกงกระดูกหมูใส่ผักกาดดองนั่นเอง

ข้าวยำภูเก็ต
อีกหนึ่งตัวอย่างของความชาญฉลาดในการนำเอาข้าวในครัวเรือน พืชผักจากสวนหลังบ้าน และปลาฉิ้งฉ้าง มาประยุกต์เป็นอาหารสูตรใหม่ ซึ่งแสดงให้เห็นถึงความคิดสร้างสรรค์ของคนรุ่นก่อน

ฉ้ายโบ้ย จับฉ่ายภูเก็ต
ฉ้ายโบ้ยนี้จะกินเป็นกับข้าวก็อร่อย หรือสาว ๆ ที่ต้องการลดน้ำหนักก็กินฉ้ายโบ้ยแทนข้าวได้ อิ่มท้องดีมีแต่ผัก ถ้าไม่เผลอตักกากหมูชิ้นใหญ่ที่ต้มจนเปื่อยกินแล้วนุ่มลิ้นใส่ปากเสียก่อน

น้ำชุบคั่ว
น้ำชุบคั่วนี้ บางสูตรเขาใส่บ่ะอิ่วโผะ(กากหมู หรือมันหมูทอด) ลงไปด้วย ช่วยเพิ่มความกรุบกรอบมันยิ่งขึ้น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *