อีคิว (EQ) – Emotional Quotient , ความฉลาดทางอารมณ์, พัฒนา อีคิว EQ ลูก

Posted on by Ananda Niran (อนันดา นิรันดร์)
Rate this post


    
อีคิว (EQ)
มาจากคำเต็มว่า Emotional
Quotient เมื่อแปลเป็นไทยมีชื่อเรียก
หลายแบบ เช่น ความฉลาดทางอารมณ์ เชาวน์อารมณ์หรือวุฒิภาวะทางอารมณ์
อีคิว อาจไม่ ใช่เรื่องใหม่นัก แต่เพิ่งได้รับความสนใจอย่างกว้างขวางในช่วงไม่กี่ปีมานี้
เหคุผลที่สำคัญ อาจเป็นเพราะว่า ไอคิว
(IQ) หรือระดับสติปัญญาเพียงอย่างเดียวไม่สามารถตอบคำถามใน
เรื่องการทำให้บุคคลประสบความสำเร็จหรือมีความสุขในชีวิตได้

แนวทางการพัฒนาอารมณ์


1.เข้าใจฟื้นฟูอารมณ์ของลูก และปรับการเลี้ยงดูให้เหมาะสม
      คำถามที่ว่า ทำไมเลี้ยงลูกทุกคนวิธีเดียวกันหมดถึงมีนิสัยแตกต่างกันมากมาย
คำตอบ หนึ่งที่พอจะตอบคำถามนี้ได้ คือ เรื่องของการฟื้นฟูอารมณ์
เด็กแต่ละคนมีพื้นฐานอารมณ์ที่ แตกต่างกัน โดยหลักใหญ่
แบ่งได้เป็น 3 แบบ คือ เด็กเลี้ยงง่าย
เด็กเลี้ยงยาก และเด็ก ปรับตัวได้ยาก

     เมื่อเข้าใจว่าลูกของเรามีพื้นอารมณ์แบบใด
ก็พยายามปรับวิธีการเลี้ยงดูให้เหมาะสมกับ พื้นอารมณ์ของเด็ก
แต่ไม่ถึงกับต้องตามใจเด็กทุกอย่าง สิ่งแรกที่ต้องปรับ
คือ ความคาดหวัง ของพ่อแม่เอง ถ้าจะไม่ให้พ่อแม่คาดหวังในตัวลูกก็เป็นไปได้ยาก
แต่ความคาดหวังจะต้อง เหมาะสมกับเด็ก เหมาะเจาะพอดีกับพื้นอารมณ์
พื้นอารมณ์ของเด็กไม่ใช่ปัญหา แต่ความ คาดหวังของพ่อแม่ที่ไม่เหมาะสม
การเลี้ยงดูที่ไม่เหมาะสมกับพื้นอารมณ์เป็นสิ่งที่ทำให้เกิด
ปัญหามากกว่า การยอมรับในตัวเด็ก เข้าใจและเลี้ยงให้เข้าใจตนเอง
ปรับตนเอง ปรับตัวให้ เหมาะสม คือสิ่งที่ทำให้เด็กมีวุฒิภาวะทางอารมณ์สูง

2.สร้างสิ่งแวดล้อมที่เอื้ออาทรต่อการพัฒนาอารมณ์ของลูก

     การพัฒนาอารมณ์ให้มีวุฒิได้นั้น
สิ่งแวดล้อมมีบทบาทสำคัญอย่างสูง ควรสร้างให้เกิดความรู้สึกมั่นคงปลอดภัยในเบื้องต้นก่อน
เนื่องจากเป็นความ ต้องการขั้นพื้นฐานของจิตใจ ถ้าเด็กอยู่ท่ามกลางความขัดแย้งตลอดเวลา
ก็จะมีแต่ความกลัว ความวิตกกังวล ให้การเลี้ยงดูฟูมฟักอย่างพอเหมาะ
ไม่ตาม ใจมากเกินไป ในขณะเดียวกัน ไม่ต้องสร้างเงื่อนไขกับเด็กตลอดเวลา
ใช้ความรักเป็นเครื่องหล่อเลี้ยงจิตใจ ให้แบบอย่างที่ดี
อย่ากลัวว่าลูกจะไม่ทำตาม ที่เราสั่ง แต่จงกลัวว่าลูกจะเลียนแบบสิ่งที่ไม่ดีไปจากเรามากกว่า
เด็กมักเรียนรู้จากการสังเกตสิ่งเป็นรูปธรรมชัดเจน

     ให้โอกาสเด็กได้เรียนรู้ประสบการณ์
รู้จักการดูแลตนเอง พี่เลี้ยงอาจจะช่วยเหลือได้บ้าง แต่อย่างช่วย
จนเหมือนเด็กเป็นอัมพาต ไม่ต้องทำอะไร ให้เด็กได้รู้จักการแบ่งปันเพื่อนฝูง
แทนที่จะเป็นฝ่ายรับอยู่ ตลอดเวลา ให้เด็กมีโอกาสเผชิญกับความยากลำบากบ้างจะได้เข้มแข็ง


3. ฝึกฝนทักษะต่างๆ ที่จำเป็นในการพัฒนาอารมณ์
     ทักษะทางความคิด
ได้แก่ มีความนับถือตนเอง มีความเข้าใจตนเอง มองโลกแง่ดี
ส่วนทักษะด้าน ความรู้สึก ได้แก่ การแสดงออกของอารมณ์อย่างเหมาะสม
การจัดการความเครียด

     ทักษะด้านการกระทำ
ได้แก่ ทักษะการแก้ปัญหาและการแก้ไขความขัดแย้ง กามีวินัยในตนเอง
มีความ อดทน สามารถสร้างสัมพันธภาพที่ดีได้

     ทักษะต่างๆ ที่กล่าวข้างต้น
เป็นสิ่งที่สามารถฝึกฝนให้เกิดได้โดยสร้างสิ่งแวดล้อมที่เอื้ออำนวย
มี เทคนิควิธีที่เหมาะสม ทำอย่างต่อเนื่องก็จะช่วยให้เด็กเป็นคนที่มีอีคิวสูงได้

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *