Category: Articles

  กริยาช่วยผู้อื่นหลายรูปแบบมีมานานแล้ว 'ความช่วยเหลือ' ที่ใช้กันอยู่ทุกวันนี้มีหลายรูปแบบ รูปเอกพจน์ของกริยานี้คือคนอื่น ๆ คนส่วนใหญ่มีเพื่อน ญาติ เพื่อนร่วมงานหรือเพื่อนร่วมงานอย่างน้อย หลายคน. คนอื่นๆ ต่างวิ่งและทำงานนอกบ้านทั้งวัน ฉันรู้ ฉันรู้จักคนเหล่านี้ และฉันก็ค่อนข้างคุ้นเคยกับพวกเขาด้วย วิธีที่ดีที่สุดที่จะช่วยเหลือผู้อื่นคือบอกให้พวกเขารู้ว่าคุณรู้จักและห่วงใยคุณ วิธีถัดไปในการช่วยเหลือผู้อื่นคือการอยู่ใกล้ชิด กับพวกเขาเมื่อพวกเขาไม่ทำอะไรนอกจากพูดคุยและสนุกสนาน ผู้คนจะรู้จักคุณในฐานะบุคคลและเพื่อนเมื่อคุณอยู่ใกล้ หากคุณเป็นคนที่ไม่ชอบอยู่ใกล้คนอื่นและชอบอยู่บ้านคนเดียว แสดงว่าคุณเป็นคนประเภทที่ต้องการเริ่มกลุ่มเพื่อนของตัวเอง ดังนั้นพวกเขาจะไม่ถูกล่อลวงให้อยู่ร่วมกับผู้อื่นและจะไม่สามารถทำผิดพลาดได้ แม้แต่ที่ทำงานก็ยังมีวิธีช่วยเหลือผู้อื่น หากคุณกำลังมองหาเพื่อนร่วมงานอยู่เสมอ พวกเขาจะขอบคุณคุณเสมอ หากคุณสามารถติดต่อคู่ค้าทางธุรกิจและลูกค้าของคุณได้ คุณจะเป็นประโยชน์ต่อตนเองและผู้อื่น นี่ไม่ใช่เรื่องง่ายเสมอไปและต้องใช้ความพยายามเพียงเล็กน้อยจากคุณ คุณต้องพยายามทำอย่างสม่ำเสมอเพื่อให้ได้ผลลัพธ์ที่ต้องการ อีกวิธีที่ดีในการช่วยเหลือผู้อื่นคือการให้สิ่งที่พวกเขาต้องการ เมื่อคุณมีโอกาสช่วยเหลือพวกเขา คุณจะรู้สึกพึงพอใจและมีความสุขในชีวิตมากขึ้น การช่วยเหลือผู้อื่นจะทำให้คุณรู้สึกดีขึ้น และมีความสุขในชีวิต อย่าประมาทพลังของการช่วยเหลือผู้อื่น เพราะมันสามารถเปลี่ยนโลกให้เป็นสิ่งที่คุณต้องการในชีวิต   เมื่อคุณต้องการทำให้คนอื่นรู้สึกดีขึ้น คุณจะต้องช่วยเหลือพวกเขา นี่ไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะทำและใช้ความพยายามในส่วนของคุณ แต่ก็คุ้มค่ากับความพยายามอย่างแน่นอน ตัวอย่างที่ดีในการช่วยเหลือผู้อื่นคือเมื่อคุณช่วยเพื่อนสมาชิกคนหนึ่งในครอบครัวที่เจอสถานการณ์ที่ยากลำบาก ความเต็มใจที่จะช่วยเหลือของคุณคือการแสดงให้พวกเขาเห็นว่าคุณรักพวกเขาอย่างแน่นอน ในทางกลับกัน คุณจะแสดงความขอบคุณสำหรับการเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตพวกเขา เมื่อคุณช่วยเหลือผู้อื่น มันจะทำให้คุณพึงพอใจเพราะคุณกำลังช่วยเหลือผู้อื่น เพราะไม่มีข้อผูกมัดในการช่วยเหลือผู้อื่น รางวัลที่ยอดเยี่ยมสำหรับการช่วยเหลือผู้อื่นคือการมีคนในชีวิตของคุณที่จะรู้สึกซาบซึ้ง บุคคลนั้นจะให้สิ่งที่คุณต้องการเสมอแม้ว่าจะฟรีก็ตาม นี่คือสิ่งที่คุณไม่สามารถได้จากคนอื่นในสถานการณ์อื่น เมื่อคุณช่วยเหลือผู้อื่น คุณกำลังทำให้ชีวิตของคุณเองดีขึ้น คุณกำลังให้สิ่งที่พวกเขามักจะชื่นชม เมื่อคุณรู้สึกซาบซึ้ง…

  การหลงผิดเป็นแนวคิดหรือแนวคิดที่แท้จริง แม้ว่าจะไม่มีหลักฐานที่เป็นรูปธรรมในการสำรองข้อมูลก็ตาม ความหลงผิดของความหวาดระแวงหรือการกดขี่ข่มเหง-เชื่อว่าบางคนหรือสิ่งอื่นมักจะคลุมเครือ บ่อยครั้ง การเข้าใจผิดเกี่ยวกับการกดขี่ข่มเหงเหล่านี้เกี่ยวข้องกับแผนการและความคิดที่แปลกประหลาด (เช่น รัสเซียพยายามจะวางยาพิษทุกคนด้วยอนุภาคกัมมันตภาพรังสีที่ส่งผ่านน้ำประปา) หากเป็นกรณีนี้สำหรับคุณ และคุณสงสัยว่าคุณอาจมีอาการหลงผิด อย่าเพิ่งไปพบแพทย์เพื่อรับการวินิจฉัย เพราะนี่เป็นหนึ่งในสิ่งที่อันตรายที่สุดที่คุณสามารถทำได้กับชีวิตของบุคคล แพทย์มักจะมีคุณสมบัติและเป็นมืออาชีพ ไม่สามารถวินิจฉัยอาการหลงผิดได้ด้วยการวิเคราะห์อาการเพียงอย่างเดียว แพทย์ของคุณสามารถสั่งยาให้คุณได้ แต่ยาเหล่านี้อาจไม่ได้ผลเลย และถ้าคุณให้ยาแก้อาการประสาทหลอนและอาการหลงผิด ยาเหล่านี้จะปกปิดปัญหาเท่านั้น พวกเขาไม่ได้ทำอะไรเพื่อแก้ไข แต่การช่วยเหลือตนเองสามารถช่วยคุณจัดการกับอาการหลงผิดและภาพหลอนได้ เคล็ดลับที่เป็นประโยชน์มีดังนี้ ประการแรก การช่วยเหลือตนเองเป็นวิธีการแก้ปัญหา กล่าวอีกนัยหนึ่งคือวิธีการแก้ปัญหาที่มีอยู่ และเนื่องจากวิธีการช่วยเหลือตนเองในการแก้ปัญหาและปัญหาที่เกิดจากภาพลวงตาและภาพหลอนนั้นเกี่ยวข้องกับแนวทางแบบองค์รวมในการแก้ปัญหา ดังนั้นวิธีนี้จึงมีประสิทธิภาพมาก อันดับแรก คุณควรพยายามทำความเข้าใจว่าปัญหาใดที่ทำให้จิตใจของบุคคลอ่อนไหวต่อความคิดที่หลงผิด อาจเป็นการสูญเสียคนที่รัก ความเครียดหรือความคับข้องใจจากการแต่งงานที่ไม่มีความสุข การตายเมื่อเร็วๆ นี้ ประสบการณ์ที่สะเทือนใจ หรือสิ่งที่คล้ายกัน อาจมีหลายสาเหตุ แต่สิ่งหนึ่งคือความหลงผิด ภาพหลอน และภาพหลอนบางอย่างเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตของทุกคน และในฐานะบุคคล เราทุกคนต้องรับมือกับพวกเขาทุกวัน ความแตกต่างคือบางคนจัดการกับอาการหลงผิดได้ดีกว่าคนอื่นๆ และการช่วยเหลือตนเองก็เข้ามาช่วยเหลือ นอกจากนี้ยังมีบางสิ่งที่คุณสามารถทำได้เพื่อรักษาปัญหา พวกเขามักจะทำได้ง่ายด้วยตัวเองและ แต่พวกเขาต้องการให้คุณใช้ความพยายามในส่วนของคุณ วิธีจัดการกับอาการหลงผิดบางอย่างรวมถึงการค้นหาว่าอะไรเป็นสาเหตุของอาการหลงผิดและภาพหลอนของคุณ และวิธีจัดการกับมัน ตัวอย่างเช่น หากคุณสามารถระบุได้ว่าอาการหลงผิดและภาพหลอนของคุณเกิดจากความเครียดหรือความวิตกกังวล คุณสามารถหาวิธีจัดการกับสิ่งนี้เพื่อที่คุณจะไม่ต้องเสี่ยงที่จะประสบกับมันอีก คุณอาจพบว่าการฝึกโยคะและการทำสมาธิช่วยได้มากในการจัดการกับอาการหลงผิดและภาพหลอน วิธีถัดไปในการรักษาอาการหลงผิดคือการจัดการกับกระบวนการคิดและความเชื่อเกี่ยวกับโลกและความเป็นจริงของคุณ นี่คือจุดที่การช่วยเหลือตนเองเข้ามามีบทบาท และมักจะเป็นกระบวนการที่ซับซ้อน แต่ถ้าคุณทำตามแผนเฉพาะ…

การแพ้กลูเตนมีอาการคล้ายกับการแพ้กลูเตน แต่นี่เป็นปัญหาที่แตกต่างไปจากเดิมอย่างสิ้นเชิง โดยมีผลระยะยาวที่แตกต่างกันมาก การแพ้กลูเตนทำให้เกิดปัญหาทางเดินอาหารอันไม่พึงประสงค์มากมาย ซึ่งรวมถึงอาการท้องร่วงและปวดท้อง แต่นี่เป็นภาวะที่แตกต่างจากการแพ้กลูเตนอย่างมาก ส่งผลกระทบต่อลำไส้เล็กและเยื่อบุลำไส้ การแพ้กลูเตนเกิดขึ้นเมื่อคุณมีปฏิกิริยากับโปรตีนที่พบในข้าวสาลี ข้าวไรย์ และข้าวบาร์เลย์ กลูเตนเป็นโปรตีนหลักในข้าวสาลีและข้าวบาร์เลย์ เป็นโปรตีนที่ทำให้ขนมปังและพาสต้าเป็นเรื่องธรรมดา และทำไมมันถึงอร่อยมาก อย่างไรก็ตาม การแพ้กลูเตนอาจทำให้เกิดอาการคล้ายกับการแพ้กลูเตน เช่น ปวดท้องและท้องอืด ลมพิษและ ผื่นกุหลาบ เป็นตะคริวและปวดท้อง การแพ้กลูเตนคือการตอบสนองของร่างกายต่อกลูเตน อย่างไรก็ตาม ไม่ใช่ตัวกลูเตนเองที่สร้างความเสียหายต่อสุขภาพของคุณ แต่เป็นกระบวนการย่อยของกลูเตนซึ่งก่อให้เกิดความเสียหาย เมื่อกระบวนการนี้เกิดขึ้น ร่างกายจะพยายามกำจัดกลูเตนโดยผลิตแอนติบอดีเพื่อพยายามฆ่าโปรตีนกลูเตน กระบวนการนี้มีผลข้างเคียงที่ไม่พึงประสงค์มากมาย เช่น คลื่นไส้ ท้องร่วง ปวดหัวและใจสั่น หากคุณมีอาการเหล่านี้ ควรไปพบแพทย์เพื่อตรวจการย่อยอาหาร อาจมีปัญหากับเยื่อบุลำไส้เล็กของคุณ นี่อาจเป็นตัวบ่งชี้การแพ้กลูเตน การแพ้กลูเตนไม่ใช่สิ่งที่ไม่ควรมองข้าม ระบบย่อยอาหารของคุณไม่สามารถรักษาตัวเองได้ถ้าคุณไม่รักษามันในเวลาที่ถูกต้อง และคุณจะต้องจัดการกับอาการแพ้กลูเตนอยู่เสมอ การใช้ผลิตภัณฑ์ต่างๆ เช่น อาหารที่ปราศจากกลูเตนและอาหารเสริม คุณสามารถเพิ่มระบบภูมิคุ้มกันและลดผลข้างเคียงที่คุณประสบได้ ซึ่งหมายความว่าคุณมีโอกาสน้อยที่จะแพ้กลูเตนในอนาคต ผลิตภัณฑ์เหล่านี้ไม่เหมาะสำหรับทุกคนเสมอไป ดังนั้นอย่าพยายามลองใช้ผลิตภัณฑ์เหล่านี้โดย "ลองก่อนตัดสินใจซื้อ" การแพ้กลูเตนสามารถรักษาได้จริง ดังนั้นจึงไม่จำเป็นต้องเพิกเฉยหรือต้องทนทุกข์ทรมาน ทนกับอาการไม่สบาย เป็นเพียงเรื่องของการหาวิธีการรักษาที่เหมาะสม การแพ้กลูเตนไม่เป็นอันตราย และไม่ควรมองข้ามเช่นกัน พวกเขาต้องได้รับการพิจารณาอย่างรอบคอบและพิจารณาหากคุณมีอาการดังกล่าวข้างต้น กลูเตนเป็นโปรตีนที่เกิดขึ้นตามธรรมชาติซึ่งพบได้ในข้าวสาลี ข้าวไรย์…

  เมื่อคุณนึกถึงแมงมุมกัดและการปฐมพยาบาลภาพจะอยู่ในใจ แม้ว่าแมงมุมบางตัวจะไม่เป็นอันตราย แต่การปฐมพยาบาลเบื้องต้นสำหรับผู้ที่ถูกแมงมุมกัดจะต้องให้ความสำคัญเป็นอันดับแรก แม้ว่าแมงมุมส่วนใหญ่จะไม่ก่อให้เกิดอันตรายใด ๆ แต่ก็ยังดีที่สุดที่จะรับคำแนะนำจากแพทย์และไปรับการรักษาทางการแพทย์สำหรับแมงมุมกัด นอกจากนี้ควรสังเกตด้วยว่าหากคุณถูกแมลงกัดต่อยหรือถูกผึ้งหรือตัวต่อต่อยคุณอาจต้องการแอนตินินมากกว่าเพียงบางชนิดหากคุณมีอาการรุนแรง กรณีส่วนใหญ่ของแมงมุมกัดส่งผลให้เกิดอาการบวมและรู้สึกไม่สบายเล็กน้อย อาการบางอย่างอาจต้องได้รับการรักษาเพิ่มเติมขึ้นอยู่กับว่าอยู่ในระยะใดหากคุณพบอาการร้ายแรงเช่นหมดสติคุณควรรีบไปพบแพทย์ทันที สิ่งแรกที่คุณควรทำหลังจากถูกกัดคือรีบไปพบแพทย์ ภาพแมงมุมกัดช่วยได้เพราะช่วยให้คุณเห็นว่าไซต์ของคุณได้รับการปฏิบัติอย่างเหมาะสมหรือไม่ คุณอาจต้องไปพบแพทย์หากรอยกัดยังคงเป็นสีแดงอบอุ่นและเหลือบาดแผลที่ติดเชื้อ หากคุณไม่แน่ใจว่าการกัดอยู่ในขั้นใดคุณควรปรึกษาแพทย์โดยเร็วที่สุด สำหรับกรณีเล็กน้อยที่ถูกแมงมุมกัดคุณอาจสามารถกลับบ้านและไปพบแพทย์ได้โดยไม่ต้องเสียเวลาอยู่ในห้องฉุกเฉิน ในกรณีเหล่านี้อาจไม่เคยเห็นแมงมุมด้วยซ้ำ ภาพแมงมุมกัดแสดงตำแหน่งที่คุณอาจถูกกัดและผิวหนังของคุณถูกตัดออก หากคุณมีแมงมุมกัดแพทย์ของคุณสามารถสั่งครีมบางชนิดมาทาบนผิวหนังของคุณเพื่อบรรเทาได้ทันที หากรอยกัดมีขนาดเล็กและผิวหนังของคุณไม่ได้ถูกตัดออกแพทย์ของคุณยังสามารถใช้แว่นขยายเพื่อให้แน่ใจว่าแมงมุมได้ถูกกำจัดออกจากร่างกายของคุณจนหมดแล้ว อย่างไรก็ตามหลายครั้งหากรอยกัดมีขนาดค่อนข้างใหญ่หรือมีบาดแผลเหลืออยู่แล้วแพทย์ของคุณอาจแนะนำให้คุณไปพบแพทย์ทันที ภาพแมงมุมกัดยังช่วยให้คุณรู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นในระหว่างขั้นตอนการกู้คืน กรณีแมงมุมกัดส่วนใหญ่ไม่จำเป็นต้องได้รับการรักษาทางการแพทย์ทุกรูปแบบ หากการบาดเจ็บไม่ร้ายแรงคุณอาจต้องรักษาความสะอาดบริเวณนั้นและใช้น้ำแข็งกับบริเวณที่ได้รับผลกระทบจนกว่าแพทย์หรือพยาบาลของคุณจะแนะนำให้คุณใช้ยาบรรเทาอาการปวดเฉพาะที่ เพื่อบรรเทาอาการปวด หากการบาดเจ็บนั้นร้ายแรงและเกี่ยวข้องกับรอยขีดข่วนเพียงเล็กน้อยคุณควรปรึกษาแพทย์เพื่อรับการรักษา ซึ่งรวมถึงการแทรกแซงทางการแพทย์เช่นยาปฏิชีวนะและอาจถึงขั้นผ่าตัด สำหรับกรณีระดับปานกลางถึงรุนแรงแพทย์ของคุณอาจแนะนำยาที่ไม่ต้องสั่งโดยแพทย์หลายชนิดรวมทั้งยาแก้แพ้และครีมหรือครีมที่สามารถบรรเทาอาการปวดได้ หากแผลมีขนาดใหญ่คุณอาจต้องการมากกว่าน้ำแข็ง ตัวเลือกการรักษาอื่น ๆ ได้แก่ ผ้าพันแผลและครีมยาชาที่จะช่วยให้แผลปิดในขณะที่มันหาย แพทย์ของคุณจะสามารถช่วยให้คุณเข้าใจได้ดีขึ้นว่าคุณควรใช้ยาที่ไม่ต้องสั่งโดยแพทย์ในการรักษาแมงมุมกัดหรือไม่ เช่นเดียวกับกรณีของแมงมุมกัดควรขอคำแนะนำจากแพทย์ และโปรดติดต่อแพทย์ของคุณโดยเร็วที่สุด เมื่ออาการของคุณดำเนินไป แพทย์ของคุณสามารถบอกคุณได้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นหลังจากแมงมุมกัด บริเวณที่ถูกกัดอาจติดเชื้อได้หากปล่อยทิ้งไว้นานเกินไป แพทย์ของคุณอาจแนะนำให้คุณใช้ยาปฏิชีวนะเพื่อล้างการติดเชื้อ อย่าลืมปฏิบัติตามคำแนะนำของแพทย์และรับการดูแลอย่างทันท่วงที ภาพแมงมุมกัดสามารถช่วยให้คุณเห็นภาพแมงมุมที่คุณอาจถูกกัดได้ และหากมีขนาดเล็กพอก็จะแสดงวิธีป้องกันไม่ให้ถูกกัดอีก และที่ที่คุณถูกกัด คุณสามารถค้นหาภาพแมงมุมกัดได้โดยค้นหาทางออนไลน์ ผ่านภาพ Google หรือพิมพ์ "ภาพแมงมุมกัด" ในความเป็นจริงคุณสามารถค้นหาคำหลักได้มากเท่าที่คุณต้องการ และในหลาย ๆ กรณีคุณอาจพบรายการเหล่านี้ในหนังสือแนะนำเพื่อช่วยในการวินิจฉัยของคุณ

หากคุณได้รับการวินิจฉัยว่าเป็นโรคหัวใจล้มเหลว (CHF) คุณอาจรู้สึกกังวล CHF เป็นภาวะที่สับสนและน่ากลัวมาก อาจเกิดจากพันธุกรรมไขมันในเลือดสูงจังหวะการเต้นของหัวใจผิดปกติการติดเชื้อหรือกล้ามเนื้อหัวใจกระตุก ข่าวดีก็คือภาวะหัวใจล้มเหลวไม่จำเป็นต้องเป็นโทษประหารชีวิตก่อนวัยอันควร คนส่วนใหญ่ที่ได้รับการวินิจฉัยว่าเป็นโรค CHF สามารถทำอะไรได้บ้างแม้ว่าอาจต้องใช้เวลาสักระยะ คุณสามารถเริ่มต้นด้วยการเรียนรู้เพิ่มเติมเกี่ยวกับเงื่อนไขนี้ ภาวะหัวใจล้มเหลวคืออะไร? มีอาการหลายอย่างที่สามารถแจ้งเตือนให้แพทย์ทราบถึงปัญหานี้ ก่อนอื่นเมื่อกล้ามเนื้อหัวใจขาดออกซิเจนก็จะแสดงออกมา จะไม่มีการตี หัวใจจะไม่สูบฉีดในอัตราปกติ หากหัวใจไม่สูบฉีดในอัตราปกติอาจทำให้กล้ามเนื้อคลายตัวจึงทำให้หัวใจและปอดไม่สบายตัวมากขึ้น เมื่อเกิดภาวะหัวใจล้มเหลวหัวใจจะไม่ได้รับสารอาหารที่จำเป็นในการทำงานอย่างถูกต้อง ทำให้ไม่สามารถทำงานได้ตามที่ควร ปัญหาเกี่ยวกับหัวใจมักเป็นผลมาจากการสะสมของคราบไขมันในหลอดเลือดแดงและส่วนอื่น ๆ ของหัวใจ คราบไขมันเหล่านี้ขัดขวางการไหลเวียนของเลือดตามธรรมชาติของหลอดเลือดแดง เลือดไม่สามารถผ่านหลอดเลือดแดงที่ปิดกั้นได้ซึ่งจะทำให้หัวใจต้องทำงานล่วงเวลาเพื่อให้เลือดไหลเวียน ภาวะหัวใจล้มเหลวคืออะไร? ดังที่ได้กล่าวมาแล้วโรคหัวใจล้มเหลวมีสาเหตุมาจากการรับประทานอาหารที่ไม่ดีหรือวิถีชีวิตที่ไม่ดีต่อสุขภาพ สาเหตุหนึ่งของภาวะนี้คือการสูบบุหรี่ การสูบบุหรี่ส่งผลกระทบมากมายต่อร่างกาย ไม่เพียง แต่ทำให้คอเลสเตอรอลสูงเท่านั้น แต่ยังทำให้หลอดเลือดอุดตันอีกด้วย นอกจากนี้ยังสามารถทำให้หัวใจทำงานหนักขึ้น ซึ่งจะทำให้หัวใจทำงานหนักเกินไปและล้มเหลวในที่สุด สรุปได้ว่าถ้าคุณสูบบุหรี่ก็ควรเลิก การสูบบุหรี่ไม่เพียง แต่เป็นอันตรายต่อสุขภาพของคุณเท่านั้น แต่ยังทำให้หัวใจล้มเหลวอีกด้วย คุณสามารถป้องกันภาวะนี้ได้โดยการรับประทานอาหารที่ดีต่อสุขภาพและออกกำลังกายมาก ๆ ตรวจสอบให้แน่ใจว่าหัวใจของคุณได้รับสารอาหารที่ต้องการ ภาวะหัวใจล้มเหลวคืออะไร? เมื่อบุคคลได้รับการวินิจฉัยว่าเป็นโรคหัวใจล้มเหลวแพทย์อาจแนะนำให้ใช้ยาสำหรับพวกเขา ยาที่ใช้บ่อยที่สุดสำหรับภาวะนี้ ได้แก่ beta-blocker และยาต้านการอักเสบ นอกจากนี้ยังมีผลข้างเคียงบางอย่างที่อาจเกิดขึ้นได้ ตัวอย่างเช่นหากคุณสูบบุหรี่คุณมีความเสี่ยงที่จะเป็นโรคปอดอุดกั้นเรื้อรังซึ่งเป็นภาวะหยุดหายใจขณะหลับจากการอุดกั้น คุณมีความเสี่ยงที่จะเป็นโรคปอดอุดกั้นเรื้อรังหากคุณมีการแข็งตัวของหลอดเลือดแดง และคุณเคยได้รับการผ่าตัดทุกประเภท นอกจากนี้ยังมีโอกาสเพิ่มขึ้นที่ยาเหล่านี้อาจทำให้เกิดการสะสมของของเหลว ดังนั้นหากคุณมีปอดอุดกั้นเรื้อรังคุณควรหลีกเลี่ยงการรับประทานยาเหล่านี้ แพทย์ของคุณอาจแนะนำให้คุณพิจารณาการผ่าตัดหัวใจแบบเปิด หากนี่เป็นวิธีเดียวที่จะรักษาอาการของคุณได้ ถ้าคุณสูบบุหรี่ให้เลิก…

  คำจำกัดความของการฝ่อคือการจำแนกประเภทของโรคที่มีมวลกล้ามเนื้อลดลงผิดปกติ นี่ไม่ใช่กระบวนการง่ายๆและมีข้อยกเว้นที่สำคัญบางประการ ข้อพิจารณาอันดับแรกและสำคัญที่สุดคือกล้ามเนื้อสูญเสียไปจริงหรือไม่เพื่อให้สามารถวัดการสูญเสียได้อย่างเป็นกลาง การพิจารณาที่สำคัญอีกประการหนึ่งคือระยะเวลาที่การสูญเสียเกิดขึ้นเนื่องจากจะส่งผลต่อความสามารถของร่างกายในการฟื้นตัวและสร้างตัวเองใหม่ ในระยะสั้นคำจำกัดความของโรคควรรวมถึงการสูญเสียกล้ามเนื้อทุกด้าน หากกล้ามเนื้อหรือส่วนใดส่วนหนึ่งของร่างกายถูกแทนที่อย่างสมบูรณ์นั่นถือเป็นคำจำกัดความของโรค มีหลายวิธีในการประเมินการสูญเสียกล้ามเนื้อเฉพาะส่วน วิธีแรกคือการเอาผิวหนังออกจากส่วนหนึ่งของร่างกายที่มีอาการกล้ามเนื้อลีบ แม้ว่าจะไม่สามารถสรุปได้อย่างแน่นอน แต่โดยทั่วไปแล้วจะเป็นตัวบ่งชี้ที่ดีพอสมควรว่ามวลกล้ามเนื้อสูญเสียไปมากแค่ไหน โดยทั่วไปยิ่งผิวหนังมีกล้ามเนื้อมากเท่าไหร่เส้นใยที่เหลือก็อาจจะอ่อนแอลงได้ หากกำลังทดสอบกล้ามเนื้อควรมีขนาดใหญ่เช่นต้นขาหรือกล้ามเนื้อหน้าท้อง ควรมีความแข็งแรงเพียงพอที่จะรองรับน้ำหนักทดสอบแม้ว่าการทดสอบนั้นไม่ควรใช้แรงเกินไป กล้ามเนื้ออ่อนแรงมักแยกได้ง่ายจากนั้นสามารถทำการทดสอบได้ วิธีทดสอบกล้ามเนื้อต่อไปคือการตัดกล้ามเนื้อจริงๆ วิธีนี้ไม่ได้ผลเท่ากับวิธีสุดท้ายเนื่องจากกล้ามเนื้อต้องสามารถทนต่อการสูญเสียได้ซึ่งอาจเป็นเรื่องยากสำหรับกล้ามเนื้อมัดเล็ก อย่างไรก็ตามสามารถช่วยในการระบุการสูญเสียมวลของเนื้อเยื่อเมื่อเวลาผ่านไป สุดท้ายการทดสอบกล้ามเนื้อควรรวมถึงการทดสอบที่กล้ามเนื้อได้รับอนุญาตให้พัก ในหลาย ๆ กรณีกล้ามเนื้อสามารถซ่อมแซมตัวเองได้ แต่ถ้ากล้ามเนื้อมีขนาดสูงสุดแล้วส่วนที่เหลืออาจเพียงพอสำหรับการฟื้นตัว การฝ่อแต่ละชนิดมักขึ้นอยู่กับการวินิจฉัยโรค คำจำกัดความที่พบบ่อยที่สุดที่เสนอโดย American College of Rheumatology (ARR) ประกอบด้วยเกณฑ์ต่อไปนี้: การสูญเสียกล้ามเนื้อไม่ได้เกิดจากโรคและไม่จำเป็นต้องได้รับการรักษา การฝ่อไม่ได้เกิดจากเงื่อนไขทางการแพทย์อื่น เกณฑ์ที่สามและที่พบบ่อยที่สุดสำหรับ ARR คือผู้ป่วยที่เพิ่งได้รับการผ่าตัดควรมี มวลกล้ามเนื้อลดลงอย่างมีนัยสำคัญ Arremia-lithiasis นี่คือภาวะของกระดูก เกณฑ์ที่ 4 คือการสูญเสียกล้ามเนื้อหลังของผู้ป่วยโรคโลหิตจางและไม่มีปัญหาทางการแพทย์อื่น ๆ ที่อาจนำไปสู่การสูญเสียกระดูก คำจำกัดความที่ห้าและหกของ ARR ต้องการให้กล้ามเนื้ออยู่ในสภาพดีและกลับคืนสู่สภาพเดิมได้ง่าย เกณฑ์ที่ 7 กำหนดให้ผู้ป่วยมีสุขภาพแข็งแรงไม่ตั้งครรภ์และไม่มีประจำเดือนเมื่อทำการทดสอบกล้ามเนื้อ ในที่สุดเกณฑ์ที่แปดกำหนดให้ผู้ป่วยมีอายุมากกว่าเกณฑ์ที่กำหนดไว้สำหรับการทดสอบกล้ามเนื้อ เกณฑ์สุดท้ายสำหรับการทดสอบการฝ่อในโรคนี้เรียกว่า ARR Criteria for…

  Progressive supranuclear palsy หรือ PSP-RS เป็นภาวะที่เกิดขึ้นในวัยเด็กและเป็นที่รู้จักกันในชื่อ 'spasticity syndrome' ในวงการแพทย์ มีลักษณะเฉพาะคือการหดตัวของกล้ามเนื้อโดยไม่สมัครใจและการหดเกร็งของกล้ามเนื้อที่เกี่ยวข้องกับการหายใจและการกลืน ก้านสมองและไขสันหลังได้รับผลกระทบทำให้สมองและไขสันหลังทำงานผิดปกติและส่งผลให้การทำงานของมอเตอร์จำนวนหนึ่งไม่สามารถทำงานได้ตามปกติ สิ่งนี้เกิดขึ้นในส่วนของการหายใจและการกลืนและบางครั้งในการพูดและการมองเห็น แต่ก็อาจส่งผลต่อมือและเท้าได้เช่นกัน ภาวะนี้มีลักษณะร่วมกันของอาการต่างๆ ได้แก่ อาการชักความผิดปกติของพัฒนาการและการสูญเสียการเคลื่อนไหว กลุ่มอาการนี้เป็น PSP ที่พบบ่อยเป็นอันดับสองซึ่งมักเริ่มในเด็กปฐมวัยและดำเนินไปตลอดช่วงชีวิตโดยมีการเปลี่ยนแปลงเพียงเล็กน้อย โรคอัมพาตนิวเคลียร์ที่ก้าวหน้าอาจเริ่มต้นในวัยเด็กโดยมีการรบกวนการทรงตัวซึ่งในที่สุดก็นำไปสู่การล้มลงอย่างกะทันหันและ / หรือเข้านอนโดยหายใจลำบากและกลืน ผู้ป่วยอาจมีการเดินที่ผิดปกติโดยมีขั้นตอนที่หลากหลายโดยไม่มีฐานที่มั่นคง อาการอื่น ๆ ได้แก่ การสั่นศีรษะโดยไม่สมัครใจบ่อยครั้งและความรู้สึกชาที่นิ้วมือและนิ้วเท้า โรคอัมพาตนิวเคลียร์แบบก้าวหน้ามักพบในเด็กที่อายุเกิน 5 ปีในการวินิจฉัย ในขณะนี้โรคยังไม่ดำเนินไปถึงจุดที่มีผลต่อระบบประสาทส่วนกลางและส่งผลให้มอเตอร์หรือการทำงานอื่น ๆ บกพร่อง โดยปกติไม่ทราบสาเหตุของความผิดปกตินี้แม้ว่าอาจเกี่ยวข้องกับปัจจัยทางพันธุกรรมก็ตาม บางครั้งโรคนี้อาจเกี่ยวข้องกับโรคหลอดเลือดสมองหรือเนื้องอกในสมอง สาเหตุส่วนใหญ่ ได้แก่ การบาดเจ็บที่ศีรษะภาวะขาดออกซิเจนหรือการขาดน้ำหรือการติดเชื้อ Progressive supranundal palsy ตามชื่อที่แนะนำเป็นภาวะก้าวหน้าที่ทำให้กล้ามเนื้อหดตัวส่งผลให้เกิดอาการกระตุกที่กล้ามเนื้อแขนขาส่งผลให้ผู้ป่วยไม่สามารถเคลื่อนไหวได้ การหดตัวของกล้ามเนื้อทำให้เกิดความอ่อนแอของกล้ามเนื้อในร่างกายและการหดตัวของกล้ามเนื้อในกล้ามเนื้อเหล่านี้จะกลายเป็นโดยไม่สมัครใจ อาการอื่น ๆ อาจรวมถึง: ความไวต่อแสงที่เพิ่มขึ้นและความไวต่อความร้อนและความเย็นเพิ่มขึ้น โรคอัมพาตเหนือศีรษะแบบก้าวหน้ามักได้รับการวินิจฉัยโดย MRI หรือการถ่ายภาพด้วยคลื่นสนามแม่เหล็กซึ่งแสดงให้เห็นรอยโรคในก้านสมองและ / หรือไขสันหลังซึ่งอาจมาพร้อมกับการหดเกร็งของปากมดลูกทรวงอกบั้นเอวปากมดลูกและไขสันหลังและกล้ามเนื้อ การเจริญเติบโตมากเกินไปมักเกิดจากความอ่อนแอและการสูญเสียการประสานงานของกล้ามเนื้อ แต่ยังไม่เป็นที่แน่ชัดจึงยังไม่ทราบสาเหตุที่แท้จริงของภาวะนี้…